Στις 22.04.2020 το Δ.Σ. του Σ.Ε.Α. εξέδωσε ανακοίνωση με τίτλο «Ορατοί κίνδυνοι από την οικοδομική δραστηριότητα γύρω από τον βράχο της Ακρόπολης». Πρόκειται για μία ακόμη ανακοίνωση, η οποία εκδόθηκε χωρίς την απαραίτητη συζήτηση και εξέταση του θέματος, υπό χρονική πίεση, προκειμένου να προηγηθεί της συνεδρίασης του Κ.Α.Σ. με θέμα την επανεξέταση της υπόθεσης ενός ακινήτου κατόπιν σχετικής απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Η Συνεργασία Αρχαιολόγων διαφώνησε με την έκδοση της ανακοίνωσης, καθώς το κείμενο δεν ανέδειξε επαρκώς τη διαπίστωση στην οποία καταλήγει και η απόφαση του Σ.τ.Ε., ότι δηλαδή οι χειριστές της υπόθεσης λειτούργησαν εντός ενός προβληματικού, αλλά πάντως δεδομένου κανονιστικού πλαισίου. Συνεπώς, η κακή εξέλιξη με την έγκριση ανέγερσης ενός υψηλού κτηρίου στην ευρύτερη περιοχή της Ακρόπολης οφείλεται σε αυτόν ακριβώς τον λόγο: ένα προβληματικό κανονιστικό πλαίσιο. Επιμέρους αιτιάσεις της ανακοίνωσης σχετικά με την ένταξη άλλου, όμορου και όχι του υπό εξέταση ακινήτου σε επενδυτικό πρόγραμμα, ή με τον χρόνο εισαγωγής του θέματος στο Κ.Α.Σ. επισημάνθηκαν από την Συνεργασία Αρχαιολόγων ως μη σχετιζόμενες με το θέμα, καθώς αποκρύπτουν τον πυρήνα ενός εξόχως σύνθετου διοικητικού και νομικού ζητήματος που σχετίζεται κυρίως με τις πολυετείς ανεπάρκειες της ρυθμιστικής Διοίκησης.
Για τη Συνεργασία Αρχαιολόγων, η περίπτωση των υψηλών κτηρίων στην ευρύτερη περιοχή γύρω από την Ακρόπολη, όπως έχει εξελιχθεί, θέτει επιτακτικώς τα παρακάτω ζητήματα:
α. Το καθεστώς προστασίας σε περιοχές της επικράτειας.
Πρόκειται για ένα ζήτημα που αγγίζει τον πυρήνα του κυριαρχικού, ρυθμιστικού και εποπτικού ρόλου του Κράτους δια των λειτουργών του. Όπως είναι γνωστό, η Διοίκηση έχει στη διάθεσή της όλα τα μέσα, κυρίως νομοθετικά με την έκδοση κανονιστικών διαταγμάτων, προκειμένου να εισάγει το δέον κανονιστικό πλαίσιο για την προστασία του όποιου πολιτιστικού αγαθού η ίδια κρίνει ως προστατευτέο. Προϋπόθεση, βεβαίως, είναι η προηγούμενη διαπίστωση από την Διοίκηση της αναγκαιότητας για την προστασία του αγαθού. Το παράδοξο στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι η αναγκαιότητα για τη μεταβολή του ρυθμιστικού πλαισίου που διέπει την έκδοση οικοδομικών αδειών στην περιοχή Μακρυγιάννη είχε διαπιστωθεί από τις αρμόδιες αρχαιολογικές υπηρεσίες εδώ και καιρό, χωρίς τα συναρμόδια Υπουργεία να προχωρήσουν σε οποιαδήποτε σχετική ρύθμιση (γεγονός που επισημάνθηκε και στην τελευταία απόφαση του Σ.τ.Ε), με αποτέλεσμα η Υπηρεσία να λειτουργεί επί χρόνια με ένα διαμορφωμένο και αποδεκτό θεσμικό πλαίσιο, που εκ των υστέρων θεωρήθηκε στρεβλό. Υπό την πίεση, δε, του κανιβαλικού «δημοσιογραφικού» σάλου που ακολούθησε, οι ευθύνες μετατέθηκαν στο κομμάτι εκείνο της Διοίκησης που πάντα πρέπει να πληρώσει όλα τα σπασμένα, δηλαδή στους υπαλλήλους.
β. Η διαρροή εμπιστευτικών εγγράφων.
Το δεύτερο ζήτημα είναι λιγότερο θεωρητικό και άκρως προβληματικό. Τις τελευταίες ημέρες διακινείται στον ηλεκτρονικό Τύπο η πορισματική έκθεση επί της πειθαρχικής διαδικασίας που διατάχθηκε για την διερεύνηση της υπόθεσης. Δεν πρόκειται για μια απλή διαρροή εμπιστευτικού εγγράφου, αλλά εγγράφου το οποίο εκθέτει την προσωπικότητα συναδέλφων και το αξιόπιστο των εμπιστευτικών διαδικασιών του ΥΠ.ΠΟ.Α. Είναι αναμφίβολη η διάρρηξη της νομιμότητας με την παράβαση συνταγματικά προστατευμένων δικαιωμάτων, του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα και ειδικότερα των διατάξεων που διέπουν την πειθαρχική διαδικασία. Η Σ.Α. καλεί το Δ.Σ. του Σ.Ε.Α. να ζητήσει επιμόνως από την ηγεσία, υπηρεσιακή και πολιτική, την διερεύνηση της υπόθεσης.
Καταλήγοντας, θα θέλαμε να τονίσουμε ότι, για τη Συνεργασία Αρχαιολόγων, ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων θα πρέπει να έχει μία αταλάντευτη θέση τόσο απέναντι στην προστασία των μνημείων όσο και απέναντι στην προστασία των συναδέλφων. Παράλληλα, θα πρέπει να έχει μία σταθερή απόσταση τόσο από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία όσο και από τους δημοσιογραφικούς ή όποιους άλλους κύκλους διψούν για αίμα. Είναι καλό όλοι να ενεργούμε έχοντας την συνείδηση ότι βρισκόμαστε εντός της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και όχι απέναντί της.
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΩΝ 